Żywice epoksydowe
Żywicami epoksydowymi nazywamy związki epoksydowe małocząsteczkowe, oligomeryczne i polimeryczne zawierające w swojej budowie co najmniej dwie grupy epoksydowe, a także utwardzone produkty tych związków. W Zakładzie Epoksydów otrzymuje się je głównie w wyniku syntezy epichlorochydryny (1,2-epoksy-3-chloropan) z dianem - bisfenol A (4,4'-dihydroksydifenylopropan) lub z bisfenolem F. W zależności od stosunków molowych substratów oraz parametrów kondensacji otrzymuje się różne typy żywic różniące się między sobą wielkością cząsteczki oraz ilością reaktywnych grup epoksydowych i hydroksylowych. Katalog do pobrania tutaj.
W postaci nieutwardzonej żywice epoksydowe są lepkimi cieczami lub termoplastycznymi ciałami stałymi. Utwardzenie czyli usieciowienie przestrzenne następuje w wyniku reakcji chemicznych zawartych z żywicy grup funkcyjnych z odpowiednio dobranym utwardzaczem. Wybierając typ utwardzacza można modyfikować własności utworzonego tworzywa.
Żywice epoksydowe to doskonałe tworzywo stanowiące bazę materiałów powłokowych, lakierniczych, laminatów, szpachlówek, klejów, kitów i spoiw stosowanych w wielu gałęziach przemysłu.
Utwardzacze
Utwardzacze do żywic epoksydowych są związkami chemicznymi, które w wyniku reakcji chemicznych powodują przestrzenne usieciowanie żywic, nadając im cechy kleju, syciwa fub tworzywa chemoutwardzalnego. Utwardzacze typu: pierwszorzędowe i drugorzędowe dwuaminy, wieloaminy alifatyczne i aromatyczne, polimerkaptany zawierające aktywne atomy wodoru reagują tylko z grupami epoksydowymi, natomiast bezwodniki kwasowe reagują także z grupami wodorotlenowymi, dzięki czemu gęstość usieciowania utwardzonej żywicy jest znacznie większa. Do utwardzania żywic epoksydowych stosuje się także utwardzacze nie zawierające czynnych atomów wodorur które powodują polimeryzację jonową. Są to kwasy i zasady typu Lewisa, np. fluorek boru i aminy trzeciorzędowe. Utwardzacze stosowane do utwardzania żywic epoksydowych można podzielić na następujące grupy:
Utwardzacze aminowe:
- aminy alifatyczne
- aminy cykloalifatyczne
- aminy aromatyczne
- addukty amin aromatycznych i alifatycznych oraz ich modyfikacje
- zasady typu Mannicha
Utwardzacze poliamidowe
Utwardzacze amidowe
Utwardzacze bezwodnikowe
Utwardzacze typu kwasów i zasad Lewisa
Wybór odpowiedniego utwardzacza zależy od typu żywicy, warunków utwardzania i wymaganych właściwości gotowego wyrobu. W przypadku utwardzania kompozycji zawierających środki modyfikujące bez grup epoksydowych ilość utwardzacza należy odnosić do żywicy wchodzącej w skład kompozycji. Przed użyciem żywicę należy dokładnie wymieszać z określoną ilością utwardzacza, Proces utwardzania aminami prowadzi się w temperaturze pokojowej, podwyższonej, ewentualnie w systemie dwuetapowym tj. utwardzanie wstępne w temp. pokojowej i dogrzewanie w temp. średniej (do 100°C). Utwardzanie bezwodnikami kwasowymi prowadzi się w temperaturze wyższej niż 100°C.
Uwaga: Po dodaniu utwardzacza do żywicy, rozpoczyna się proces utwardzania, któremu towarzyszy wydzielanie się ciepła. Im większa jest masa przygotowanej kompozycji, tym szybciej przebiega proces utwardzania i większa jest ilość wydzielanego ciepła.
Katalog żywic epoksydowych Ciech (pobierz).
